Akrep gibisin kardesim,
Korkak bir karanlik içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardesim,
Serçenin telasi içindesin.
Midye gibisin kardesim,
Midye gibi kapali, rahat.
Ve sönmüs bir yanardag agzi gibi korkunçsun, kardesim.
Bir degil,
Bes degil,
Yüz milyonlarlasin maalesef.
Koyun gibisin kardesim,
Gocuklu celep kaldirinca sopasini
Sürüye katiliverirsin hemen
Ve âdeta magrur, kosarsin salhaneye.
Dünyanin en tuhaf mahlukusun yani,
Hani su derya içre olup
Deryayi bilmiyen baliktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
Senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eger
Ve hâlâ sarabimizi vermek için üzüm gibi eziliyorsak
Kabahat senin,
Demege de dilim varmiyor ama
Kabahatin çogu senin, canim kardesim!
|
Favorilere Ekle
